Najaarsklus 2: bloembollen planten #23

Zondagochtend vroeg, het is lekker rustig buiten. Genieten van de kwetterende vogels. Tijd voor de volgende tuinklus: bloembollen planten. De bloembollen had ik al een aantal weken liggen. Het waren er ongeveer 500. Iedere keer zag ik ze weer klaarliggen en het frustreerde me dat ik er steeds niet aan toe kwam om ze te planten.

Maar goed, soms gaan andere dingen voor en moet je even accepteren dat er geen tijd voor is. Alleen daar ben ik niet zo goed in, want ik wil nu eenmaal graag veel dingen doen. Gelukkig ga ik er altijd vroeg uit. Zo blijft er meer tijd over om die dingen te doen die ik ook wil doen.

De bloembollen moesten allemaal op het bijenpad komen, bij de vaste planten die ik dit jaar heb geplant. En tussen de elzenbomen waar de klimop zich, zoals gepland, langzaam aan het verspreiden is. Maar de grond is nog niet overal goed, soms wat zanderig. Door vermenging met goede tuingrond en het composteren van afgevallen blad wordt de grond wel beter. Daarom gooi ik veel afgevallen bladeren op het bijenpad.

• 

• 

• 

Variatie in kleur en soort. Ik heb verschillende kleuren gekocht: roze, wit en paars. En natuurlijk hoop ik dat de bollen die ik al eerder in de grond heb gestopt weer opkomen: tulpen, krokussen, narcissen.

Gereedschap Voor het planten is zo’n bollenplantapparaatje handig. Daarmee schuif je de aarde mooi omhoog, zodat er gelijk een goed formaat gat in de grond komt. Maar helaas brak tijdens het planten het handvat af. Deze bollenplanter had zijn langste tijd gehad. Dus toen heb ik de schop maar gebruikt. En een klein handig schepje voor het fijnere werk.

• 

Muziekje erbij. Aan een tak heb een tasje opgehangen waarin mijn telefoon zit, dus naast het vogelgekwetter genoot ik ook van mijn favoriete muziek op de achtergrond. Gelukkig was de grond niet heel erg hard en was het een kwestie van even doorwerken. Alle gaten heb ik vervolgens afgedekt met goede potgrond. Daarna alles goed aangestampt en klaar!

Het was even wat werk om alle bollen te planten, dus nu hoop ik dat al deze bollen in het voorjaar goed gaan bloeien.

• 

• 

• 

Voor de komende tijd liggen er al weer nieuwe tuinklussen klaar: fruitbomen snoeien en een paar groenblijvende struiken planten langs het bijenpad. Ik heb gekozen voor laurierstruiken, skimmia’s en helleborus.

Meer schuilplekken voor dieren Wat je nu ziet is dat er in deze tijd van het jaar door het afvallen van de bladeren weinig schuilplekken voor de dieren te vinden zijn. Daarom zijn groenblijvende planten zo belangrijk: struiken, bomen en hagen. Het moet vooral geen kale bedoening zijn. Dus daar ga ik wat aan doen.

De vogels kunnen zich dan goed verstoppen en hopelijk komen de fazanten weer terug. Ik heb er eindelijk weer een paar gezien. Al een aantal jaren zien we er nog maar weinig. En niet gelijk de vossen de schuld geven, hé.

Dieren in het gedrag Helaas mogen de mooie fazanten in deze periode gewoon bejaagd worden. De monocultuur en de verstedelijking hebben veel dieren simpelweg verjaagd. En geen insecten, dan ook geen voedsel voor de vogels. Waarom denkt de mens altijd de dieren te mogen overheersen. En nadat het gebied aan de dieren is ontnomen, klagen mensen dat er teveel dieren op een bepaald gebied zitten en gaan ze ze bestrijden. Het recht van de sterkste geldt. Maar dit is geen gelijke strijd.

Maar ook goed nieuws: bij ons zitten wél enorm veel vogels: koolmezen, roodborstjes, merels, vinkjes, spechten. Ze eten het afgevallen fruit en komen op de vetbollen en pindakaaspotjes af. En gelukkig zie we nog steeds onze verzorgeksters rondfladderen, die inmiddels volwassen zijn geworden!