Hooien en tuinieren #6
De lente viert hoogtij. De temperatuur wordt langzamerhand hoger en de laatste dagen hebben we veel zon gehad. Dat maakt dat alles er een stuk vrolijker uitziet. Er valt genoeg te bekijken en te doen. En het is weer tijd om te hooien.
Het blijft spannend in de top van de hooiberg. Vandaag lieten twee jonge spreeuwen zich voor het eerst zien. De ouders vliegen af en aan en je ziet dat de jongen steeds wat verder uit het nest gaan hangen. Ze hebben al een aardig formaat, maar je ziet aan de kopjes dat ze er nog anders uitzien dan een volwassen spreeuw.
Op een gegeven moment kwam er een oorverdovend geluid uit de bomen. Het klonk verontrustend. Daarop volgde een fel gekrijs. Opeens vloog er een steenuil uit de boom. Hij werd achtervolgd door een aantal spreeuwen. Aangezien een spreeuw niet op uilen jaagt, kon ik het niet anders uitleggen dan dat het een verdedigingsdaad van de spreeuwen was. Een bijzonder staaltje van de natuur, waarbij de spreeuwen samenwerkten. Hoe doen ze dat toch? Het deed me denken straaljagerpiloten die met hun geluidsapparatuur met elkaar communiceren als ze hun vijand achterna zitten.
Het grote hortensiaperk aan de voorzijde heeft flink te lijden gehad van de droogte van vorige jaar. Er zijn een paar planten doodgegaan en er zitten veel uitgedroogde takken in de planten. Nu maar afwachten hoe het uitpakt met de bloei. Hopelijk valt het mee en kunnen we weer enorm genieten van de prachtige bloemen. Elk jaar moeten de oude bloemen worden verwijderd en vandaag is er weer een deel opgeschoond. Het kleine perk dat meer schaduw heeft, ziet er aanzienlijk beter uit.
Maar niet alleen mens en dier werken hard, ook de hoogstamfruitbomen doen hun best!
