Een vreemde stilte, maar niet onprettig… #30

Natuur in slaap In de herfst kun je genieten van de mooie kleuren, het fruit is rijp om te plukken en je kunt lekker bezig zijn in de tuin met het opruimen van bladeren die overal vallen. Maar niet té opgeruimd, want ook de egels, vogels en insecten willen al dat blad graag gebruiken als schuilplek als de natuur in rust gaat. In de winter is alles zo kaal en leeg en moet je het vooral binnenshuis gezellig zien te maken.

De dieren moeten goed hun best doen om schuilplekken te vinden. ’s Avonds hoor je nog wel eens een egel scharrelen door de bladeren in het perk. En overdag hoor je vogels in de hagen bewegen. Daarom is het nuttig om groenblijvende struiken te planten en bijvoorbeeld houtwalletjes of takkenstapels in de tuin te plaatsen. En als je ziet hoeveel kruipende insecten er onder een bloempot schuilen, dan snap je wel dat ook een kleine stadstuin een bijdrage kan leveren aan het natuurbehoud. Soms kom je dieren tegen die je niet verwacht, zoals wij laatst een wezel aantroffen.

Wakker worden! Maar dan komt eindelijk de lente! Het blijft langer licht. De natuur is mooi en indrukwekkend als de blaadjes weer aan de bomen komen en de bloesem aan de takken verschijnt. Langzaam zie je de takken voller en voller worden en dan opeens groeien de vertakkingen en bladknoppen razendsnel uit. De frisgroene blaadjes zijn prachtig om te zien en dan die bloesemknoppen, zacht wit of roze! Klaar om weer een half jaar te pieken! Juist nu valt er veel te zien om ons heen.

 

 

 

 

Een vreemde stilte Het prachtige weer zorgt ervoor dat het buiten aangenaam is en dus pakken we alle kansen om naar buiten te gaan. Al is het maar even. Maar dit jaar valt het op dat het stiller is dan normaal. Je hoort veel minder auto’s en vrachtwagens. En dat is op zich wel prettig…

 

 

Een stilte die alleen wordt onderbroken door geluid van de natuur. Gezoem van een hommel, het waaien van de bomen, geritsel van de bladeren, overvliegende ganzen, een specht, de groep buizerds, de drukke koolmeesjes, de kikkers niet te vergeten en af en toe het gehinnik van een paard of het gekwaak van een eend.

Of gewoon even helemaal geen geluid:

Rust. Woon je in een landelijke omgeving, dan ben je nu extra dankbaar voor de plek waar je bent. De ruimte om je heen en de afstand tot de drukke stadse omgeving zijn een waar geschenk! Dit is het geluid van de natuur, het geluid dat er gewoon hoort te zijn. Het leidt minder af dan alle herrie van het gemotoriseerd verkeer. Het irriteert niet. Het produceert geen luchtvervuiling. Het geeft je een gevoel van rust en besef van natuurlijke schoonheid. Je mag blij zijn dat je er deel van uit maakt en je wilt dit mooie niet verstoren.

Vooral ’s ochtends heel vroeg is het extra mooi. Soms zie je de nevel laag over de weides hangen en langzaam prikt de zon erdoorheen. Je denkt wel eens aan hoe mooi en stil het in vroegere tijden moet zijn geweest zonder al die verstorende drukte die de mens produceert.

 

Rust om je heen vergroot je concentratie en activeert je creativiteit. Herrie en chaos maken plaats voor diepgang en goede ideeën. Als je tot rust bent gekomen, ben je weer opgeladen om de drukte in te stappen. Maar wil je dat eigenlijk wel, al die drukte om je heen? Helaas, aan drukte kunnen we nu eenmaal niet altijd ontsnappen, maar we kunnen de rust wel weer opzoeken.

Angst en besef Deze heerlijke rust is zo heel anders dan de stress en de angst die momenteel overal ter wereld onder de mensen heersen. Zouden dieren ook eenzelfde angst voelen op het moment dat hun soort in gevaar wordt gebracht? Zouden we meer bij hun strijd om in leven te blijven stilstaan, nu we zelf in aanraking met dit wereldwijde gevoel van levensbedreigende angst zijn gekomen? Krijgen we meer waardering voor ons eigen stekje? Krijgen we meer oog voor onze eigen omgeving, nu we er veelal moeten verblijven? Gaan we efficiënter werken door minder te reizen? En levert dat ons tijd op om juist stil te staan bij mooie en bijzondere dingen die we anders over het hoofd zien?

 

Dichtbij Uiteindelijk is het leven niet maakbaar, maar zolang het kan, kunnen we er altijd het beste van maken. Voor onszelf én voor onze omgeving. Of positiever gezegd: we móeten er met zijn allen iets moois van zien te maken, juist in een moeilijke tijd! En genieten van wat om ons heen is. Dichtbij huis vind je dat vaak al.