Ciara: storm van naam? #27
“De zware storm Ciara trekt zondagmiddag en -avond over Nederland, met windstoten van zeker 100 tot 120 kilometer per uur. Het KNMI heeft code oranje afgegeven voor het hele land.“
“De storm die dit weekend Nederland bereikt, is mogelijk heftiger dan verwacht. Langs de kust is er kans op zeer zware windstoten tot 140 kilometer per uur .”
“Vanwege de naderende storm Ciara geldt vandaag vanaf het einde van de middag in het hele land code oranje. Vanaf 10.00 uur is code geel van kracht vanwege de aantrekkende wind, en in de loop van de dag wordt dat dus opgehoogd. Het is zeer uitzonderlijk dat code oranje voor alle provincies wordt uitgegeven.“
Oei, de waarschuwingen waren serieus! Een storm met voor het eerst een eigen naam komt over ons land razen! Ik verbaasde me er trouwens over hoe de nieuwslezers deze naam uitspraken: kjiera … terwijl het volgens mij toch wel tsjiara zou moeten zijn.
Gelukkig weten we tegenwoordig vrij nauwkeurig op welk tijdstip deze helse klimatologische verschijning zal losbarsten. Aan zee is het natuurlijk erger dan op het land. En het is maar goed dat er overal maatregelen worden genomen met zulk heftig weer.
Het stormt hier altijd harder dan gemiddeld vanwege het open weideland en daar hebben wij inmiddels ruim voldoende ervaring mee. Van wegvliegende trampoline tot een kapot gewaaide buitenkeuken. Dus als er storm aankomt, betekent dat bij ons: terrasmeubels tegen elkaar aanschuiven, auto’s niet onder de bomen of in de carport, check dierenverblijven, tuinornamenten en losse planten wegzetten.
Er lagen nog veel herfstbladeren op het terrein. Tegen de buxussen en in diverse hoekjes van de tuin. Dus ik heb ’s ochtends deze bladeren alvast los geharkt en op het midden van het pad geveegd. En ja hoor, de storm nam het blad mooi mee de wijde wereld in. Hoefde de bladblazer ook niet gebruikt te worden met deze gratis windkracht.
En hoe verliep het hier? Het was van tevoren een beetje spannend. We hebben ook wel eens met een enorme windhoos te maken gehad, waarbij er opeens een soort watergordijn voorbij kwam… en de storm van afgelopen zomer was zeker niet minder hevig dan nu. Ik vind het erger als het ook nog eens heel hard onweert.
We houden alles altijd goed in de gaten tijdens een flinke storm. Het ging er zogezegd goed overheen. Je hoorde het geloei van de wind en dit was geen geschikt moment om eens lekker onder de bomen te gaan staan. Op een gegeven moment keek ik naar buiten en het zag er nogal leeg uit naast de hooiberg. Ik keek nog eens. Een van de hoofdtakken van de bloeiende wilg had van Ciara een extra snoeibeurt gekregen…
Er waren nog enkele grotere takken afgewaaid, maar niets gevaarlijks. Het veld lag vooral bezaaid met heel veel kleine takken. Sommigen vallen zo dat ze rechtop in het grasveld blijven staan…
De zware parasol die normaal niet eens te verschuiven is, moest het toch wel even ontgelden… maar gelukkig geen blijvende schade.
Verder waren het vooral veel kleine takken op een of twee grotere na.
Gelukkig onderhoudt de boomspecialist regelmatig onze bomen en dat scheelt natuurlijk ook. De enorme tak bovenaan de blog was dan ook niet van Ciara, maar van zijn hand. Een knap staaltje snoeiwerk dus!
Kortom, het was zeker geen storm in een glas water, maar het viel hier allemaal mee gelukkig. Hopelijk hebben jullie ook geen noemenswaardige problemen gehad door Ciara. Laat het gerust even weten!
